Annenin ölümünden nasıl kurtulabilirsiniz: pratik tavsiyeler ve psikologların görüşleri

"Gerçekten aileni kaybettiğin gün kendin oluyorsun"

Henri de Monterlan

Annenin ölümünden nasıl kurtulurum? Aileden birinin ölümüyle ilgili konuşmak her zaman zordur. Özellikle de en sevgili kişi hakkında konuşuyorsak. Bu kaybı kabul etmek mümkün değildir. Anne - destek, anlayış, bakım, bağışlama, sevgidir. Dünyada artık böyle insanlar yok, olmayacaklar da. Fakat yaşamaya devam etmeliyiz.

Her şeyden önce, belirli bir anda her birimizin ailesini gömdüğünü anlamalısınız. Bu, şeylerin doğal seyridir. Ve hiçbir tavsiye kaybın acısını azaltmayacak olsa da, psikologların bu konudaki görüşlerini okumak önemlidir. Hayatınızı nasıl daha fazla inşa edeceğinizi, neye güveneceğinizi, bir çıkış yerini nerede bulacağınızı, nasıl gideceğinizi bilmelisiniz.

Kayıp nasıl kabul edilir?

Yaşından bağımsız olarak, annenin ölümü sizi daima küçük bir çocuk gibi hissetmenizi sağlar, sonsuza dek terk edilip terkedilir. Olanların dehşetini hissediyor, sonra ne yapacağını anlamıyor. Bu duygudan kurtulmak kolay değil.

Gerçekle uzlaşmak için her türlü çabayı sarf etmek gerekiyor - anne artık yok. Şimdi anne (ya da baba) sensin. Gelecek veya gerçek, önemli değil. Sen zaten olgunlaştın, ve ne oldu - kaçınılmazdı. Er ya da geç annen ölür. Elbette, onunla biraz daha uzun süre kalmasını, daha mutlu olmasını, acı çekmemesini vb. İstedin. Büyük olasılıkla, hoşça kal deme vaktin yoktu, söylemedi ya da yapmadı. Kendini suçlu hissediyorsun. Belki de en çok seni kemiren şey budur?

Aslında, bir annenin kaybından muzdarip, bir erkeğe acıma ile üstesinden gelinir. “Onu bir daha asla görmeyeceğim, bana sarılmayacağım, konuşacağım”, “kimse beni annemden daha fazla sevmeyecek”, “beni asıl destek, destek, anlayıştan mahrum ettiler” diye düşünüyor. Evet, gerçekten öyle. Ancak bu düşüncelerde sürekli olmak yanlıştır.

Bütün acıları yaratıcı bir yöne göndermek gerekiyor. Çocuklarla gerçekten yakınlaşabilirsiniz. Kalan yaşayan akrabalara sevgi verin. Güzel şiirler yazmaya başla (veya başka bir yaratıcılıkla meşgul ol). Tabii ki, bu anneme geri dönmeyecek. Ancak ruhta barışın sağlanmasına yardımcı olacaktır.

Fikir psikologları

Psikologlar, ebeveynlerin ölümünden sonra, kişinin yaklaşık bir yıl boyunca çok acı çektiğini söylüyor. Sonra duygular azalır ve yaşama olan ilgi yavaş yavaş geri döner.

Ağrının gerçekten azalması için yasın tüm aşamalarından geçmek önemlidir:

1. Şok durumu (1-3 gün). Annenin ölümüyle ilgili mesaj ilk önce bir sersemletir. Adam gerçeği reddediyor. Görünüşe göre bu bir hata, kötü bir rüya, vb. Ölüm gerçeğini tekrar tekrar onaylamak zorunda. Bazıları bu durumdan yıllarca, hatta bir ömür boyu çıkmaz. Mesela kızı, annenin her şeyinden ayrılır ve bir daha onun için yararlı olacağını umar.
2. Sobs (ölüm 1-9 gün). Bu dönemde, kişi en güçlü duygular tarafından aşılır, acı, umutsuzluk hisseder ve çok ağlar. Dönemler tam fiziksel ve duygusal tükenme hıçkırarak yerine geçer. Özellikle sık sık bu cenazeden hemen sonra gözlenir.
3. Depresyon (40 gün). Akrabalar ve akrabalar eski hayatlarına geri döner. Destek azalıyor. Akut bir boşluk hissi, güçlü bir melankoli, öfke.
4. Yas (bir yıla kadar). Duygular azalır. Akut ağrı sadece ara sıra ortaya çıkar. Kişi kaybının farkındadır, hatıraların arkasına çok zaman harcar, dikkatlice numaralandırır, biriyle konuşmaya çalışır. Melankoli yerken ağlıyor.
5. Yıldönümü. Önemli olan, tüm akrabaların bir daha toplandıkları zamandır. Bu gün, anma, anma, dua, mezarlığa yapılan bir gezi kutlanır. Böyle bir ritüel nihayet bir hoşçakal demeye ve annenin gitmesine izin vermeli. Aynı günde mutlaka değil. Yas, 1,5 yıla kadar sürebilir. Ayrıca, bir sıkışma olmadıkça kızı veya oğlu gündelik hayata geri döner. Bazen aynı duyguları hissederler, ancak genel durum tatmin edici kalır.

Önemli. Doğa, yaşayan yasın doğal mekanizmasını ortaya koydu. Buna müdahale etmek veya ihmal etmek sonuçlarla doludur. Bir kişi belli bir aşamada sıkışıp kalabilir, bu da uzun bir depresyona dalmak anlamına gelir. Atalarımızın cenazeye profesyonel yas tutanları davet etmelerine şaşmamalı. İstenilen şekilde ayarlamaya yardımcı oldular. Bu nedenle, ilk kez tüm önemli şeylerden uzaklaşmanız, tatile çıkmanız, çocukları ziyaret etmeye, yeterince ağlamaya ihtiyacınız var. Bu durumda, alkol, uyku hapları veya sakinleştirici duygularını bastırmamanız şiddetle tavsiye edilir.

Pratik öneriler

Annemin ölümünden kurtulmak çok zor. Bunu yalnız yapmak iki kat daha zordur. Bu yüzden böyle bir kederle başa çıkanlar için tavsiyelerde bulunduk. Ayrıca sizin için yararlı olabilir:

1. Kederinizi söyleyin, kendinize çekmeyin. Diğer taraftan, insanlar sizden kaçıyor gibi görünebilir, ama değil. Onlar sadece neyin cevap vereceğini, nasıl destekleneceğini bilmiyorlar, böylece zararın acısını hafifletmiyorlar. Bu yüzden sohbete sadece "Şimdi konuşmam lazım, lütfen yakın dur ve beni dinle" ifadesiyle başla. Sevdiği birinin ölümünü çoktan yaşamış bir kişiyi bulmaya çalışın ya da rahip, profesyonel bir psikologla konuşun.
2. Yaratıcı ol. İçinizde biriken acı, bir çıkış yolu bulmalı. Hepsini ifade etmek veya ağlamak imkansızdır. Ama işinde ifade edebilirsin. Resim yapmayı veya boncuk yapmayı deneyin. Ayrıca bir kitap veya şiir yazmaya başlayabilirsiniz. Ruhun içinde size yakın olan herhangi bir yaratıcılığı seçin.
3. Başkalarına yardım etmeye başla. Başkalarına bakmak, ihtiyaç duyduğunuzu hissetmenizi sağlar. Ağır düşüncelerden gerçeğe dönüyor, hayatı yeni anlamlarla dolduruyor. Yalnız yaşlı insanlara, hayvanlara, ebeveynsiz çocuklara bakabilirsiniz.
4. Mesleki terapi Özellikle doğada fiziksel emek, kasvetli düşüncelerden kaçmaya yardım eder. Güzel bir bahçe yapabilir, bir ev inşa etmeye başlayabilirsiniz.
5. Annemi sadece olumlu yönde düşün. Annem mutluydu, gurur duyduğu, nerede olduğu ve gördüğü hakkında mutlu olduğu için sadece iyi şeyleri hatırlamaya çalışın. Onun aziz dileklerini bile yerine getirebilirsin. Örneğin, egzotik bir ülkeyi ziyaret edin, en sevdiğiniz yıldızın konserine katılın, gençlik arkadaşlarını ziyaret edin.

Yazarın tavsiyesi. Çoğu zaman, şiddetli kayıp ağrısı, yetersizlikle ilişkilendirilir. Annene onu ne kadar çok sevdiğini, affetmesini istediğini, teşekkür ettiğini söylemeye zamanın yoktu. Bu düşüncelerden kurtulmak için mektup yazmaya başlayın. Yazdıktan sonra hemen onları yak. Kesinlikle daha iyi hissedeceksiniz!

Annenin ölümünden kurtulabilmek ve bırakabilmek için zaman alır. Tabii ki, kaybınızı asla tamamen unutamayacaksınız. Ama elbette, “annenin ne kadar üzüldüğünü” değil “ne kadar mutluluk olduğunu” düşüneceğiniz gün gelecek!